زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مستعمل فیه





معنا ، بعد از استعمال لفظ در آن مستعملٌ فیه نامیده می شود.


۱ - تعریف



به معنایی که لفظ به آن اطلاق می‌گردد، مستعمل فیه گفته می‌شود

۱.۱ - مثال


مانند: استعمال لفظ «اسد» در حیوان مفترس .

۲ - قول سید صدر



در کتاب « دروس فی علم الاصول » آمده است:
«فاستعمال اللفظ فی معناه یعنی ایجاد الشخص لفظا لکی یعد ذهن غیره للانتقال الی معناه و یسمی اللفظ (مستعملا) و المعنی (مستعملافیه) و ارادة المستعمل احضار المعنی فی ذهن السامع عن طریق اللفظ (ارادة استعمالیة)».

۳ - لزوم تغایر



یکی از شرایط استعمال، لزوم تغایر بین مستعمل و مستعمل فیه است.

۴ - استعمال لفظ در لفظ



در «استعمال لفظ در لفظ»، مستعملٌ فیه، معنای مثل، صنف و یا نوع لفظ است.

۵ - پانویس


 
۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۸۲.    
۲. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۱، ص۱۳۴.    


۶ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مستعملٌ فیه».



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.